დღე ერთი

წერა-კითხვა საშუალოდ ვიცი. წერა უფრო ცუდად, კითხვა-უკეთესად. თუმცა, ესეც ახალი ნასწავლი მაქვს..დაახლოებით მეთვრამეტე წელს აღმოვაჩინე, რომ კითხვა არ ვიცოდი და დავიწყე…ახლა ოცდამესამე წელი მიდის. უკვე რაღაცებს ვხედავ ნაწერში, ხილული და უხლილავი ხელებით ნაწერში. ჯერ მხოლოდ მკვეთრი ფერების გარჩევა ვიცი.

წერაც მინდა ვისწავლო, მაგრამ უკვე ჩანს, კითხვაზე რთულია ეს საქმე. სულ რამდენჯერმე შევძელი, ალბათ, ნააზრევის ზუსტად მოქცევა სიტყვებში..

აი, ასე ცალხელა, ცალყურა და ცალთვალა, ენაბლუ ვიწყებ თქვენთან ცხოვრებას..და უკვე სისხლი მკიგრძნობს “სხეულთ სიმრთელეს”